Amerikalıların yeni paranoyası "YOLCULAR"

Bugün gösterime giren "Yolcular" da Amerikalıların uçak kazası paranoyasına dair psikolojik açılımları olan bir film. 
 
Terapist Claire Summers (Anne Hathaway), bir uçak kazasından kurtulan insanlara, yaşadıkları acı deneyimden sonra terapi yapmak amacıyla görevlendiriliyor. İlk etapta beş kişi ile iletişime geçen Dr. Summers, dört hastası için grup terapisi yapmaya; 'hasta' olduğunu reddeden Eric (Patrick Wilson) ile de özel görüşmelere başlıyor. Kazayı özümsemeye ve hayatlarına bu deneyimle devam etmeye çalışan yolcular, havayolu şirketinin kaza raporundan farklı olarak (rapor tüm suçu pilot hatasına bağlıyor), uçağın düşmeden evvel alev aldığını hatırlamaya başlıyorlar. Böylece Dr. Summers danışmanlık görevinin yanı sıra bu çarpık bilginin de peşine düşmeye; kendini ve hastalarını gizlice izlediklerine inandığı havayolu şirketinden görevlilerle yüzleşmeye başlıyor. Bu arada ortada çelişkili rapor ve bilgiler varken Amerikan filmlerinden aşina olduğumuz polisin devreye girmemesi de durumda bir acayiplik olduğunu hissettiriyor. Filmdeki tüm karakterlerin ve olayların sırrı bu noktadan sonra açıklığa kavuşuyor.

Claire Summers, hayatını kitaplarına ve akademik çalışmalarına adamış bir insan. Kendini bu konuda eleştiren aktivist ablasıyla da aylardır konuşmuyor. Çözmekten kaçtığı en büyük problem bu. Eric ile olan ilişkisi, ablası ile küskünlüğünü düzeltmesi için bir neden oluyor 'gibi'... 'Gibi' diyoruz; çünkü Dr. Summers da diğerleri gibi kazada hayatını kaybeden, ama bunu kabul etmeyen ölülerden biri(ymiş aslında!).

Film öyküsünü o kadar karmaşık sunmuş ki, tek bir ana hikayeden (pilot) bahsetmek imkansız. Bir yanda yaşadıkları travmayla boğuşan insanlar, bir yanda çıkarları için yanlış bilgiler sızdıran bir şirket... Sonuçta Yolcular, öteden beri popüler sinemasında sıkça kullandığı "ölülerin kendi aralarındaki ve yaşayanlar ile ilişkileri" temasını bu kez de uçak kazası ile harmanlayan bir Hollywood filmi. Bu harmanı hiç de ilginç olmayan bir biçimde, karışık ve derinliksiz sunduğu için, filmin vermek istediği fikir muğlak kalıyor.


 
Esra Demirkıran / ZAMAN