Batı eğitiminin geçirdiği evrim

Batı Eğitiminin Evrimi - Nasıl başladı ve şimdi neredeyiz

Batı eğitiminin evrimi, batı dünyasının değişen toplumsal, ekonomik ve teknolojik manzarasını yansıtan karmaşık ve çok yönlü bir yolculuktur. Antik çağlardaki mütevazı başlangıcından modern dijital çağa kadar, batı eğitiminin yörüngesi bilgi, kişisel gelişim ve toplumsal ilerleme için süregelen bir arayışı ortaya koymaktadır.

Antik Yunan'ın bütüncül vatandaş gelişiminden Roma'nın hukuk ve retorik vurgusuna kadar batı eğitim tarihi Orta Çağ'ın dini odağı, Rönesans'ın hümanist canlanması ve Aydınlanmanın rasyonalitesi ile dönüşmüştür. 19. yüzyıl eğitimi demokratikleştirirken, 20. yüzyıl kapsayıcılık, eşitlik ve küreselleşmiş bir dünyanın zorluklarını ele almak için sürekli gelişen ilerici, teknoloji ile beslenen öğrenmeyi tanıttı.

Antik Başlangıçlar

Batı eğitiminin kökleri, eğitimin düşünce, beden ve ruhu geliştirmeyi amaçladığı antik Yunan'a kadar uzanmaktadır. Yunanlılar, çok yönlü vatandaşlar yetiştirmek için gerekli olduğu düşünülen felsefe, matematik ve müzik gibi konuları vurgulayarak liberal sanat eğitiminin temelini atmışlardır. Platon'un Akademisi ve Aristoteles'in Lyceum'u bu eğitim ideallerini somutlaştıran ilk kurumlar arasında yer almış ve gelecek nesiller için bir örnek oluşturmuştur.

Orta Çağ ve Üniversitelerin Yükselişi

Orta Çağ'a doğru hızla ilerlediğimizde, üniversitelerin kurulması batı eğitiminde önemli bir evrime işaret ediyordu. 1088'de kurulan Bologna Üniversitesi, genellikle batı dünyasının en eski üniversitesi olarak gösterilir. Bu Orta Çağ üniversiteleri başlangıçta trivium (dilbilgisi, retorik ve mantık) ve quadrivium (aritmetik, geometri, müzik ve astronomi) öğretmeye odaklanmış ve standartlaştırılmış bir öğretim programının temelini atmıştır.

Rönesans ve Aydınlanma: Genişleyen Ufuklar

Rönesans dönemi, klasik antik çağa olan ilginin yeniden canlanmasını sağlayarak sanat, bilim ve eğitim alanlarında önemli ilerlemelere yol açmıştır. Bu dönemde eğitim, insan çıkarlarına, yeteneklerine ve onuruna yüksek değer veren bir felsefe olan hümanizmi vurgulamıştır. Aydınlanma, aklı, bilimsel araştırmayı ve ilerlemeye olan inancı savunarak eğitim reformunu daha da ileriye götürdü. John Locke ve Jean-Jacques Rousseau gibi isimler, çocuk eğitimi ve öğrenimi hakkında modern eğitim teorilerini etkileyen fikirler ortaya atmıştır.

20. Yüzyılda Sanayi Devrimi: Herkes için Eğitim

Sanayi Devrimini, gelişen bir işgücünün taleplerini karşılamak için yeni eğitim biçimlerini gerektiren dramatik toplumsal değişiklikler başlattı. Bu dönem Batı dünyasında halk eğitim sistemlerinin yükselişini gördü, kitlelere temel eğitim vermeyi amaçladı. 19. ve 20. yüzyılın başlarında zorunlu eğitim yasalarının getirilmesi, daha fazla çocuğun eğitime her zamankinden daha fazla erişebilmesini sağladı.

20. Yüzyılın Sonundan günümüze: Sayısal (Dijital) Devrim

20. Yüzyılın ikinci yarısı ve 21. yüzyılın başları, eğitim alanını önemli ölçüde etkileyen hızlı ve teknolojik gelişmelerle karakterize edilmiştir. Dijital devrim, bilgiye erişimimizi, yaymamızı ve bilgi ile nasıl etkileşimde bulunduğumuzu değiştirdi. Çevrimiçi öğrenme platformları, dijital ders kitapları ve sanal sınıflar yaygınlaştı ve öğrencilerin her zaman, her yerde eğitime erişmelerini sağladı.

Şu anda neredeyiz?

Bugün, Batı eğitimi bir dönüm noktasında. Küreselleşme, teknolojik yenilikler, kapsayıcılık ve eşitlik çağrıları tarafından sunulan zorluk ve fırsatlarda geziniyor. STEM (Bilim, Teknoloji, Mühendislik ve Matematik) eğitimine, eleştirel düşünme, yaratıcılık ve iş birliği gibi becerilerin öneminin tanınmasına artan bir vurgu vardır. COVID-19 salgını hem potansiyelini hem de sınırları vurgulayarak çevrimiçi öğrenmenin benimsenmesini hızlandırdı.

Kapil Rawat - 9 Şubat 2024

Digital Marketing Executive @ British Columbia College of Management | PPC Specialist

Batı eğitiminin evrimi, insanlığın sürekli bilgi ve kendini geliştirme arayışının bir kanıtıdır. Antik Yunanistan'ın felsefi tartışmalarından 21. yüzyılın dijital sınıflarına kadar, eğitim toplumun ihtiyaçlarını karşılamak için sürekli olarak devinmiştir. Geleceğe baktığımızda zorluk, eğitimin erişilebilir, adil ve yapıcı kalmasını sağlamak, öğrencileri sadece işgücü için değil, aynı zamanda merak dolu bir yaşam için empati ve aktif vatandaşlık bilincine hazırlamaktır. Sürekli değişen bu manzarada, eğitim yolculuğu tamamlanmaktan çok uzaktır. Günümüzde her zamankinden daha fazla, heyecan verici ve öngörülemeyen şekillerde gelişiyor.

“Eğer bugünün öğrencilerine, dünkü öğrencilere öğrettiğimiz gibi öğretmeye kalkarsak, onları yarınlarından mahrum bırakmış oluruz.” - John Dewey

Birçok soru soruyor olabilirsiniz. Ben, üniversite çağında bir torun sahibi olarak, eğitimdeki mevcut krizi sorguluyorum. (Yüksek maliyet ve çok az kanıtlanabilir değer artışı).

Bunu söylememe gerek yok ama para, eğitim dünyasını kısmen yozlaştıran bir şey.

Değişimi savunmaya nasıl başlarız? Bu konuda çok fazla sorum var ve belki sizin de vardır.

Aşağıdakiler, her şeyin nerede başladığını merak etmemi sağlayan sorulardan bazıları.

Bugün buraya nasıl geldik? Gelecek nasıl yapılandırılıyor?

1. Eğitim kurumları çocuklarımızı geleceğe hazırlamamamıza yardım edebiliyor mu?

2. Teknoloji ve geleneksel öğretim yöntemleri arasındaki büyüyen boşluğu nasıl kapatabiliriz?

3. Eğitim sistemimiz öğrencileri gerçek dünyaya yeterince hazırlıyor mu?

4. Modern eğitimde testin standartlaştırılması için gereken rol nedir?

5. Eğitim sistemleri, öğrenciler arasında artan zihinsel ve sağlık endişelerini nasıl ele alabilir?

6. Sosyoekonomik ve kültürel bölünmelerde, eğitimde gerçek eşitliği sağlayabilir miyiz?

Eğitim treninin uzun bir geçmişi var ve bugün çocuklarımız ve onların geleceği pahasına karmaşık bir yok olmaya doğru gidiyor gibi görünüyor. Bu soruları soruyor ve sizleri eğitim tarihine dönüp bakmadan önce düşünmeye davet ediyorum. Bunu yaparken, daha etkili, adil ve dirençli bir eğitim sistemi için hangi değişikliklerin gerekli olduğu konusunda fikir sahibi olabiliriz.

Eşim az önce alışverişten geldi ve bana paketlerin üzerindekileri okumaya başladı;

Nohut Kanada’dan, yeşil mercimek Rusya'dan, pirinç Tayland'dan, kuru fasulye ise Meksika'dan.

Tarımsal Çağ’ı daha geçememişiz.

Endüstriyel Çağ için örnek alınan Bankacılık ve Eğitime gelirsek; Bankacılıkta 8’i yerli 33 mevduat bankamız var. 25’, yabancıların elinde.

Eğitim konusunda ise Üniversite sayısı 208'e ulaşmıştı. Bunun 129'u devlet, 75'i ise vakıf üniversitesi diye isimlendiriliyor, yani özel üniversite. 8 Milyonu aşkın öğrencimiz bu okullarda okuyor ama dünya sıralamasında ilk 1.000’e giren üniversitemiz artık yok.

Bilgi Çağı diye adlandırılan bu çağda ise, eğitimli gençlerimizi “giderlerse gitsinler” diye ihraç ederken, sorgusuz sualsiz gelen vasıfsız, kültürsüz ve yetisizleri “mülteci” diye alıyor, kimlik veriyor ve onların üzerinden döviz kazandığımızı övünerek söylüyoruz.

Bizler bu dünyada misafiriz, gençlere miras olarak ne bırakmalıyız çok ama çok iyi düşünmemiz gerek.

Bunları internete alıcısız yazarken, aktivizmin her zaman değişim için bir şart olduğunu unutmamalıyız...

https://servetbasol.com

240401