BİRGÜN BABAN ÖLDÜ DEDİLER...!!!

6 Şubat 1996 tarihinde Dominik Cumhuriyeti'nden havalandıktan yalnızca birkaç dakika sonra Atlas Okyanusu'na düşen Birgen Air'e ait Boeing 757-200 tipi yolcu uçağında 11'i mürettebat 189 kişi hayatını kaybetmişti.

Bu kazanın 15. yıldönümünde düşen uçağın kaptan pilotu Ahmet Erdem'in kızı Aylin Erdem duygularını facebook sayfasında yazdığı bir mektupla dile getirdi.

İşte o duygu yüklü mektup:

BİRGÜN BABAN ÖLDÜ DEDİLER... !!!

İnsan beyni ne tuhaf !! 2 gün önce ne yediğini hatırlayamazken, 15 sene önce babacığımın kaza haberini ilk aldığımdaki her detayı nasıl da hala hatırlıyorum?

Eğitimin Konferans salonunda Tevfiğin yanında oturmuş bir konser dinliyorduk. İçeri girerken her zaman bana sarılıp halimi hatırımı soran Müjdat Yücel abim benden hızlıca gözlerini kaçırmıştı, o anda bir mana verememiştim... Sonra anladım ki, O haberi çoktan almıştı...

Önce Nezaket geldi, Tefo'yu çağırdı, ardından da beni. Gülderen hanımın odasına girerken, Nezaket'le gözlerimiz buluştu, ağzını kapatarak göz yaşları içinde odadan çıktı - koşarak. Herkes oradaydı (içimden - YİNE NE YAPTIM ACABA diye geçirdim) Ardından Tevfik ellerimi tuttu ve asla unutmayacağım o cümleyi kurdu. AYLİN BİR KAZA OLMUŞ, GALİBA BABANIN UÇAĞI. İlk sorduğum soru? NASIL.!! KALKIŞTA dedi Tefo.. ve benim ilk yorumum ALLAH RAHMET EYLESİN, HEPSİ ÖLDÜ - ŞİMDİ NE YAPMAM GEREKİYOR. "Daha tam haber alamadıklarını, birşey bilmediklerini" filan gevelediler.. Oysa BEN BİLİYORDUM, taaa içimde - KALBİMDE biliyordum.. Yıllarca bir kaptan kızı ve havacı olmanın verdiği bilgelikle, Kalkış esnasında yaşanacak kazadan kurtulma şansının NEREDEYSE hiç olmadığını biliyordum. Gece boyunca uyuyamamamın, nefes alamamamın sebebini bulmuştum. ApDal'a malum olurmuş, hahh!?? Oldu da...

BABAM ARTIK YOKTU...

Bende yaşayan bir ölü olmaya adaydım.. Çünkü o okyanusun dibinde, kokpitinde öylece hiçbirşey olmamış gibi dururken, ben yaşıyormuş gibi yapacaktım... Onsuz... ciğersiz, nefessiz... ruhsuz... ve ÖKSÜZ.. artık bir yanım hiç olmayacaktı.. her yaşadığım yarım olacaktı... her yediğim lokma boğazıma takılacaktı, onun sevdiği yemekler içecekler hep tatsız olacaktı.. her rakı masasında Onun içinde bir kadeh kalkacaktı.. ama onunla olmayacaktı.. Nasıl yaşanacaktı bu hayat?? nasıl geçecekti onsuz yıllar??

Huzur içindedirler - midirler?? bilemem.. Onları meleklere emanet ettim ben.. bize burada başka birşey yapmak kalmıyor... Ama ben nasıl olduğumu iyi biliyorum... Her sene bunları tekrar tekrar yaşamanın acısını iyi biliyorum...

Ölümcül bir hastalıktan beter bu... Her an içini kemiriyor, hiç geçmiyor... Ölümcül hastalıklarda bilirsin ne kadar zamanın kaldığını, bundaysa bir dışkı bilmiyorsun.. daha ne kadar sürecek bu acı, daha ne kadar acıtacak hiç bir fikrin yok.. ama şunu biliyorsun ki, 363 gün hep acıyor amaa şu iki gün 6-7 Şubat.. ÇOOOKKKKK ACIYORRR... Dayanılmaz kadar acıyor...!!!

Tüm ekip arkadaşlarının ve babacığımın ruhları şaad olsun... Onlar huzur içinde bizleri izlemeye devam etsinler... Amaaa biz?? ya biz??? Daha ne kadar var onlara kavuşmamıza??? Daha ne kadar sürecek bu özlem.. bilmeden öylece yaşamaya devam edicez...

Gülücem.. ÇOK gülücem.. güldürecem... sevicem.. gezicem.. çalışacam..ÇOK çalışacam... Ona layık olmaya, onun Çalışkan kızı olmaya çalışacam, HEP, herşey iyiymiş gibi yapıcam.. ama HEP bir yanım eksik olarak bunları yapıcam.. veee kimse bunu bilmeyecek...!!!

Dostlarımmm.. canlarım... Bana bu hayat yolunda yürümemde destek olanlarımm.. sizleri çok seviyorum.. İyiki varsınız... İyiki yanımdasınız; amaaa biliyormusunuzzzz.. ve bunu söylediğim için çok üzgünüm.. Hiç biriniz ONUN yerini tutmuyorsunuz... Ne kötü dimi.. Ne biçim bencillik bu..??!!! Ona bir kez olsun tekrar sarılabilmek için, ona kavuşabilmek için hepinizden bir çırpıda vaz geçebilirim... ÜZGÜNÜM... Beni bağışlayın, bunu söylediğim için beni Afedin.. ama gerçek bu..!!! İnsanoğlu mu böyle, ben mi böyleyim.. bilmiyorum...

Amaaa Sizlersiz bu hayat daha da çekilmez olurdu, onu iyi biliyorum... Benim son nefesime kadar hepinizi çok sevicem, beni sevmeyenleri bile... 

Allah hepinizden razı olsun... Tüm dualarınız kabul olsun...