Sistemin Çirkin İnsanları

Hani bazı insanlar vardır.İçinde bulundukları sistemin adamı gibi görünmek için özel gayret sarfederlerken etrafı, kimi nasıl zedelediklerine de hiç dikkat etmezler. Sistem içindeki mevcudiyetlerinin devamlılığını  ve etkinliklerini ancak bu yöntemle sağlayabileceklerini çok iyi bilirler. Onlar için önemli olan yalnız kendileri ve yakın çevreleridir.

Bazı sistemlerde ise,  yerleşik, ev sahibi görünümünde “ sistem adamları” mevcut.

Herkes tarafından  çok iyi tanınır, bilinirler. Hareketlerinden tutum ve konuşmalarından bu bilinilirliğin onlar açısından ne büyük bir övünç kaynağı olduğunu hemen anlaşılır.Zaten bunu saklamazlar ve bir üstünlük göstergesi olarak sürekli, yerli yersiz ifade ederler.  

Gazetelerde her gün onlarca örneğini görebilirsiniz sayfalar arasında. Siyasette, bürokraside ve de iş yaşamında.

Bu yılışık tür  her yerde sıkışacak bir yer bir köşe bulurlar kendilerine. Sıkışık düzende ise kendilerine daha geniş yer açmak için etrafındakileri yaralar, berelerler.  Hani bir sandalyeye iki kişiyi oturtmaya kalkarsanız biri kendine yer açmak  için diğerini koca poposu ve biçimsiz vücudu  ile ite ite  yere düşürür ya. İşte o misal.

Sıkışırlar, kendilerine köşe bulurlar dediğime bakmayın siz. Sistem içinde  inanılmaz büyük yer kaplarlar..

Tıpkı dört yol ağzı gibi görürler kendilerini..

Her yol, her şey onlardan geçer.

Ve de her şey onlarda biter.

En azından sistemin işleyişi diğer insanlara böyle düşündürür.

Sistemin adamı olmak kötü bir şey mi?

Sisteme bir şeyler katıyorsa  hayır.

Sistemin yolunu aydınlatıyorsa yüz kere hayır.

Sistem onunla  gelişiyorsa bin kere hayır. 

Bizdeki sistem adamları kendilerini her konuda, her uygulamada ayrıcalıklı görür ve sistemin kurallarını kendileri uygulamaz.

Herşeyi kendilerine yontarlar başka bir deyişle.

Tabii  yakın çevreleri ve etraflarındaki dalkavuklar da bu ayrıcalıktan azami şekilde istifade eder. Bundan ötürüde ona her zaman  itaat hattabir adım öte biad ederler.

Geleceğin sistem adamları da işte bu kara görgü ile yetişir.

Asolan şu ki; bu kadro iş yerlerinde hiç bir zaman boş kalmaz.

Ve de en kötüsü bu tutumlarından ötürü etrafın müstehzi ve hatta nefret dolu bakışlarınında farkında da değillerdir.

Adeta kördürler,

Esasen kör olmaları bile hoşgörülebilir.

Daha da kötüsü  hiç umursamazlar etrafı.  

Zira sistem dediğimiz işlev ve onun başındakiler  nedeni anlaşılmaz bir şekilde amip misali hızla çoğalan bu çirkin organizmalara kalkan olurlar adeta..

Kural koyucular yaptıklarının farkında mı ?

Tabii ki değiller demek gelir içimden ama,.

Onların işleri başlarından aşkın.

İşleri büyük, ülke daha büyük, dünya ise daha da büyük.

Doğusu  bu köşede, batısı ise öbür tarafta, ta diğer uçta.

Onlar bir o uca, bir  diğer  uca, gider gider gelirler.

Bu koşuşma ve uğraş içinde bu adamların yaptıklarından kural koyucunun zaman zaman  bu gizli ortaklarının neler yaptığından haberleri bile olmaz

Onların “ Benim Haberim Olmadan Buradan Kuş Uçmaz” sözleri masaldır..

Kuş uçmaz ama,  arazide  yılanlar gezinir. Görmezler. Zira aşağılara bakmazlar.

Kural koyucu; tüm gücünü  seferber ederek bu sistem adamlarının  lehine sağladığı koşulların oluşmasına baştan  izin vermese  bunlar bu denli etkin olabilirler miydi sualinin cevabını sistem içindeki herkes net olarak bilir..

Ancak çalışanlar bu koruyucu kalkanı aşamayacaklarını bilirler..

Anlatmanın boş bir çaba olduğunu sonucun ise  lehlerine olmayacağını bilirler.

Çekinirler ve anlatmazlar,  İsteselerde anlatamazlar.

Sonuçta yaşamın gerçeği de onları bir köşeye sıkıştırmıştır

Ve de herkes o hesabı bir şekilde yapmak zorunda olduğunu bilir..

Evet, herkes, kuruluşların başındakiler şunu anlayacaklar bir gün.

Sistemin adamları " düzgün " olsalar, sistemin adamları " düzgün hareket etseler " sistem tümü ile daha düzgün çalışacak ve insanlar kendilerini yönetenlere, sisteme daha fazla inanacaklar ve belki de daha fazla güvenecekler. Aslında bu çok şeyi de değiştirecektir.

Ancak, hiç şüphe etmeyin ki, bir gün gelir;  bir anda kendilerini  çöpte bulur bu çirkin zihniyetin temsilcileri..

Kırıştırılmış ve buruşturulmuş, arkalı önlü kullanılmış bir kağıt parçası gibi..

Bu son kaçınılmazdır.

Bu genelde geç olur ama illaki olur ve türün her örneğinin  başina bir gün gelir.

Kırıştırıp onları çöpe atacak olan da, sistemin içinde bu zihniyete,

Yanlış adam seçiminin ülke ve kurumlar açısından bedelinin ne denli büyük olduğunu bir gün anlayacak tüm kural koyucular diye düşünürüz hep.

Yıllar geçti anlamadılar.

Umutsuzluğa kapılmayalım yine de.

Kim kendine ne kadar yakıştırır bilemem.

Yine de hiç ses çıkartmadan seyredelim ve bekleyelim.

Tıpkı bu gün yaptığımız gibi.”

BKNZ: KOYUNUN YALAKASI KASABIN KESKİN BIÇAĞINI ÖVERMİŞ