Çocuk hayali gerçek oldu

Büşra Arı 3 yaşında hem öksüz hem yetim kaldı, hayata 2-0 geriden başladı. Ama arı gibi çalıştı. Ege Üniversitesi Havacılık Meslek Yüksekokulu Uçak Teknolojisi Bölümü’nü birincilikle bitirdi, uçak teknisyeni oldu...

Muğla’nın Bodrum ilçesinde yaşarken henüz 3 yaşındayken anne ve babasını kaybeden, iki ablasıyla birlikte Adana’daki amcasının yanına taşınan Büşra, çiftçi bir ailede büyüdü. İzmir’e gelip Ege Üniversitesi Havacılık Meslek Yüksekokulu’nda uçak teknolojisi eğitimi alan Büşra Arı, okulundan birincilikle mezun oldu. Küçüklüğünden beri hayalini kurduğu işi yapan Büşra Arı, kocaman uçakların altına geçip, parça söküp takıyor.

İlk tercihi olan Ege Üniversitesi’nde derslere başladığı günü anlatan Büşra Arı, 50 kişilik sınıftaki iki kız öğrenciden biri olduğunu belirterek ‘Adana’da Anadolu lisesinde okudum. İncirlik Hava Üssü’nde kargo uçaklarını görüyordum. Kocaman uçakların bir şeylerini söküp takacak olmak beni heyecanlandırıyordu. Amcama yük olmamak için 2 yıllık bir bölüm tercih ederek hemen iş yaşamına atılmayı istedim. İki yıllık ya gemi inşaatı ya da uçak teknolojisi okuyacaktım. Hava üssü daha ağır bastı” dedi.

Sadece iki kız

Mesleki derslerde zaman zaman zorlandığını söyleyen Arı, altyapısı olmamasına rağmen açığı kısa sürede kapattığını anlattı. 2010 yılında açılan Uçak Teknolojisi Bölümü’nü 2017-2018 öğrenim döneminde birincilikle tamamlayan Arı, ‘Meslek lisesinden mezun olmadığım için alt yapıda bazı eksiklerim vardı. Ama herkes benden yüksek alır diye beklediğim derslerden en yüksek notu ben aldım. Eksiğim olduğunu düşünerek daha fazla çalışıyordum. Sınıftaki iki kız öğrenciden biriydim. Okula süslenip makyaj yaparak gidiyordum. Çoğunluk erkekti ve kaba davranışlarla karşılaştım. Ben de gömlek, pantolon giymeye başladım’ diye konuştu.

Mülakata girdi

Stajını Antalya’da yapan Arı, havacılıkla ilgili bir bölüm daha okumak istiyor. İş sahasının geniş olduğunu anlatan Arı, ‘Okulda uçak teknolojisiyle ilgili çok farklı dersler aldık. Ben bakımla ilgilenmek istiyorum. Ama elimdeki bir bilezik yetmiyor, havacılıkla ilgili başka bir bölüm daha okumak istiyorum. Havacılığın daha çok geliştiği yurt dışını hedefliyorum. Bunun yanında iş için başvurulara başladım. Geçen hafta Türk Hava Yolları’nda bir mülakata katıldım. 5 bin kişi içinde görebildiğim sadece 5 kız vardı. Geçen yıl 175 kişi işe alınmış ve içlerinde sadece 1’i kadın. Kadınların tercih etmediği bir bölüm ne yazık ki. Tercih edenler de bir süre sonra vazgeçip başka bölümlerde eğitimlerine devam ediyorlar. Ağır işler var, ama bazı işleri iki erkek de tek başına tamamlayamaz. Kuvvet gerektiren işleri birlikte yapıyoruz. Çoğu teknisyenler kaslarını güçlendirmek için hayat boyu spora devam ediyor. Birçok kaslı hemcinsim bu işi tek başına yapabiliyor. Ben hiç umutsuzluğa kapılmıyorum” diye konuştu.

Tam destek

İlk yıl Devlet Su İşleri’nin (DSİ) misafirhanesinde kalan Büşra Arı, maddi sıkıntılar yaşadığı zor bir dönemde Türk Üniversiteli Kadınlar Derneği’nden burs almaya başladı. İlk 6 ay sadece bulgur pilavıyla beslendiğini söyleyen Arı şunları anlattı: 

"Annem, babam vefat ettiği için amcam ve halamla yaşıyorum. Onlar her zaman destekçim oldu. Amcam Adanalı bir çiftçi. O traktörüyle çalışırken yanına hep beni alırdı. Motorun yağ filtresi değişecek, tekerlekler sıkılacak, hep ben yardım ederdim. Çok küçükken Bodrum’da yaşıyormuşuz. Trafik kazasında babam ölmüş, annem de bir süre sonra apandisit ameliyatında hayatını kaybetmiş. Amcamın 2 çocuğu var, ablalarım ile birlikte beni de yanına aldı. Bana çok destek oldular, ama bu bölümü seçtiğimde önce şaşırdılar. Toplumda yalnızca erkeklerin yapabileceği bir iş gibi görünen uçak teknisyenliği için ne kadar istekli olduğumu görünce ‘sen yaparsın’ dediler. İzmir’e geldim, çok maddi sıkıntı yaşadım ama okulumu bitirdim" (Vatan)